բժոն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bʒɔn]
վանկեր՝ բ(ը)•ժոն
- Կարին, Վան՝ հնձած արտը որպես արոտավայր ◆ Բժոնով արտ էր։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։