բիաբան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բի•ա•բան 

  1. Ղարաբաղ, Ուրմիա՝ անմարդաբնակ, վայրի, ամայի ◆ Վկաներ ունե՞ս:- Աղա, կլխավըտ շուռ տամ, էն բիաբան չոլումը վկա շտե՞ղան ար ըննական: (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։