Jump to content

բիբեռուգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բի•բե•ռուգ 

Համշեն՝

  1. վայրի կոտեմ ◆ Բիբեռուգը այլընուն գըլլի։ (Ձեռագիր)
  2. մոլախոտ ◆ Այգին բիբեռուգ շատ գար։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։