Jump to content

բիեֆ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ բի•եֆ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< биеф < ֆր. bief

Գոյական

  1. գետի, ջրամբարի կամ ջրանցքի հատված, որը հարում է հենարանային կառույցին (ամբարտակ, շլյուզ ևն)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։