բիլակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բի•լակ 

  1. Արարատյան, Կարին, Մուշ՝ դաստակ ◆ Ախչիկը էկավ ու տղի բիլակը բռնեց։ (Երվանդ Լալայան)
  2. (փխբ․) ուժ, կարողություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։