բիլուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բի•լուր
- Լոռի, Նոր Ջուղա՝ միամիտ, կարճամիտ, տհաս ◆ Բիլուրի մի նըէն կռնիցը թե՝ ադա, թատրոնն էլ տե՞հար, թե՝ ոնց չէ, գնացի ամա էն շան տղեն տանը չէր Հովհաննես Թումանյան ◆ Էդ բիլուր երեխա է, ի՞նչ եսպահանջում դրանից (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։