բինաուրալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ բի•նա•ու•րալ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< бинауральный < լատ. bini զույգ, երկու + auris ականջ

Ածական

  1. (կենս․) բինաուրալ էֆեկտ՝ ընդունակություն, որով օժտված մարդիկ ու բարձրակարգ կենդանիները երկու ձայնընդունիչներով՝ ականջներով, որոշում են, թե իրենցից ինչ ուղղության վրա է գտնվում ձայնի աղբյուրը

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։