բիստի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բիս•տի 

  1. Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Հավարիկ, Նոր Ջուղա՝ պղնձե դրամ ◆ Ջուբներըմը էլ շահի բիստի չի մնացալ, լոխ տուս ըն տվալ։ (Տմբլաչի Խաչան) ◆ Մի էրկու շահ բիստի ունե իր համար։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
  2. Նոր Ջուղա՝ փոքրիկ չարաճճի երեխա ◆ Էյ բիստի, արի տեսնեմ մամեդ ուր է գնացել։ (Ձեռագիր)
  3. Ղարաբաղ՝ փոքրիկ հաց, բոքոն ◆ Մի բիստի չունենք։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։