բիրոչպուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բի•րոչ•պուխ 

  1. մանածագործության մեջ օգտագործվող երկու փայտիկ, որոնց միջոցով հայտնի է դառնում հենքի վերի թելերի կտրվելը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։