բլթալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)լ•թալ 

  1. Ղարաբաղ՝ եռալ ◆ Խորակը դիր կրակեն, մըխրե բըլթա, վեր կալ։
  2. բխել, դուրս ցայտել (ջուրը, արյունը և այլն) ◆ Դևին սպանըմ են, սպանիլն ու ախպուրը բլթալա տույս անըիլը մին ա ըլըմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։