բլուճ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [blut͡ʃ]
վանկեր՝ բ(ը)•լուճ
- Շատախ՝ բութ, ոչ սուր ◆ Նրա դանակ բլաուճ ի, չը զինի։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։