բղբղկալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)ղ•բ(ը)ղ•կալ 

  1. բարձր ձայնով ընդհատ-ընդհատ հազալ ◆ Չիբուխը քաշեց սկսեց բղբղկալ: Սահակ Ամատունի
  2. Արաբկիր, Մուշ՝ ուժեղ եռալ, եփ գալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։