բնաբուժիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bnɑbuˈʒit͡ʃʰ]
վանկեր՝ բը•նա•բու•ժիչ
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) Բնության ընձեռած միջոցներով բուժող։ ◆ Օգտվելով բնության բնաբուժիչ գործոններից՝ դա միաժամանակ պարտավորեցնում է պահպանելու այդ գործոնների ակունքները` գալիք սերունդներին փոխանցելու համար։ Արշավիր Թորոսյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։