Jump to content

բնագիտուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)•նա•գի•տուկ 

  1. Ղարաբաղ՝ խորհրդատու, գիտակ ◆ Գյուղացիներից յուրաքանչյուրը, բացի յուր տանուտերի, ուներ նաև իր վաքիլները և բնագիտուկները: Հովհաննես Ճուղուրյան

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։