բնագիտուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)•նա•գի•տուկ 

  1. Ղարաբաղ՝ խորհրդատու, գիտակ ◆ Գյուղացիներից յուրաքանչյուրը, բացի յուր տանուտերի, ուներ նաև իր վաքիլները և բնագիտուկները: Հովհաննես Ճուղուրյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։