բնակության թույլտվություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bnɑkutʰjɑn tʰujltvutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (միգ․) պետության իրավասու մարմինների կողմից քաղաքացի չհանդիսացող անձին տրված փաստաթուղթ, որով հաստատվում է նրա՝ թույլտվության վավերականության ժամկետի ընթացքում տվյալ պետությունում ապրելու իրավունքը
  2. տե՛ս նաև թույլատրված ժամկետից երկար գտնվելը, թույլտվություն, բնակություն


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
  • Վ․Վ․ Փիլիպոսյան, Մարդու իրավունքների անգլերեն-ռուսերեն-հայերեն բացատրական բառարան («Երիտասարդ ինտելեկտուալների միություն» հիմնադրամի մատենաշար), Երևան, 1997 — 67 էջ։