բնառու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)•նա•ռու 

  1. Օշական՝ հիմնական առու, մայր առու ◆ Կախկալն առ, գնա բնառվից ջուր բեր։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։