բնասարա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)•նա•սա•րա 

  1. Մուշ՝ աշխատանքի եռուն շրջանում ժամանակավորապես մշակին օգնող անձ ◆ Հասկ քաղոցի ատեն գործերի շատության համար մշակին օգնական կը բռնեն, ասոր կասեն բնասարա: (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։