բնավրել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)•նավ•րել
- բնակվելու տեղ չունենալ, բունուտեղից զրկվել ◆ Ու բնավրանք տուն ու տեղեն, արտ ու հեգյի, գյեղ ու թաղեն։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։