բնծորակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)ն•ծո•րակ
- Սեբաստիա՝ (փխբ․) հանկարծ բռնկվող՝ զայրացող ◆ Խենթ բնծորակ ի։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։