բշգառ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)շ•գառ
- Սեբաստիա՝ թմբլիկ, գիրուկ ◆ Բշգառ մանուկ։
- թարմ, նոր ◆ Բշգառ հաց։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։