բոբլիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բոբ•լիկ
- Արարատյան, Կարին, Հավարիկ, Մուշ՝ ոտաբոբիկ, ոտքերը մերկ ◆ Թազա էկած ձան վրա բոբլիկ ոտի տեղեր կան։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ Մեր ու տղա, քուր ու ախպեր բոբլիկ, չպլախ, փշոտ ճամփով վախով, դողով փախան սարեր։ (Շերամ)
- (փխբ․) անտեղյակ տգետ, բան չիմացող
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- բոբոլու անել - Վան՝ մեկի խոսելու կամ շարժվելու ձևերը կապկել, տնազը անել
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։