բուլուլիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բու•լու•լիչ 

  1. Նոր Ջուղա՝ պտղահողմ, սատանի քամի
  2. (փխբ․) վատ հոտ, գարշահոտ ◆ Էս ինչ բուլուլիչ եք բարձրացնել, սենյակի դռները բաց արեք՝ օդը մաքրվի։ (Ձեռագիր)
  3. փոշի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։