բուլուլիչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բու•լու•լիչ
- Նոր Ջուղա՝ պտղահողմ, սատանի քամի
- (փխբ․) վատ հոտ, գարշահոտ ◆ Էս ինչ բուլուլիչ եք բարձրացնել, սենյակի դռները բաց արեք՝ օդը մաքրվի։ (Ձեռագիր)
- փոշի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։