բույրացան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ բույ•րա•ցան 

Ածական

  1. (նորբ․) բույր արձակող՝ տարածող՝ ցանող ◆ Ցավի, արթնության մեջ կանգնեցինք մենք, Մենք՝ ծաղկաբուռ ծառեր, Մենք՝ բույրացան ցնցուղ, Երջանկության բուրվառ։ Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]