Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բուշ•մեն•ներ

Ստուգաբանություն

< бушмены < անգլ. bushmen < հոլանդ. անտառային մարդ

հարավային և արևելյան Աֆրիկայի հնագույն և հիմնական բնակչությունը։ Ապրում են Կալահարի և Նամիդ անապատներում ու հարակից շրջաններում՝ մոտ 50 հազար։ Խոսոմ են բուշմենական, ինչպես նաև բանտու լեզուներով

Բաղադրյալ բառեր
բուշմենական բուշմեներեն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։