բուռգա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բուռ•գա 

  1. Նոր Ջուղա՝ քիվ ◆ Ճնճղուկները բուռգեքի տակը բույն են դնում ու ձու ածում։ (Ձեռագիր)
  2. Չարմահալ՝ պատերի վրա փռած և ցեխով ծածկված ցախ, եղեգն և այլն՝ անձրևաջրից պաշտպանելու համար ◆ Պատն օր բուռգա չունեցավ, անձրևից կխխմի ու վեր գուքա։ ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։