բուռգա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բուռ•գա
- Նոր Ջուղա՝ քիվ ◆ Ճնճղուկները բուռգեքի տակը բույն են դնում ու ձու ածում։ (Ձեռագիր)
- Չարմահալ՝ պատերի վրա փռած և ցեխով ծածկված ցախ, եղեգն և այլն՝ անձրևաջրից պաշտպանելու համար ◆ Պատն օր բուռգա չունեցավ, անձրևից կխխմի ու վեր գուքա։ ՍԲ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։