բուսաբուժություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [busɑbuʒutʰˈjun]
վանկեր՝ բու•սա•բու•ժու•թյուն
Գոյական
- բուժում բույսերի օգնությամբ ◆ Բուսաբուժությունը, որ ժողովրդական բժշկության հիմնական մեթոդներից է եղել, վերջին ժամանակներս վերակենդանանում է։ (Մամուլ)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։