բուրբոք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բոր•բոք
- Վան՝ թոնրի ակից ներս մտաց օդը, սնվածք ◆ Թոնիրը ակ ունի և ակուկա, ուստի օդը կմտնե և կրակը կարծարծե, այդ օդը բուրբոք կկոչեն (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։