Jump to content

բուրթութեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բուր•թու•թեն 

  1. Թբիլիսի՝ ծանր վիճակ, դրություն ◆ Լուսահոգի հերս սրա հոր հիդ քանի աղ հաց է կերի ու փալ բաց անիլ տվի էս միր աշխըրքի բուրթութենի համա։ Խ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։