բռնախլված
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [brnɑχlˈvɑt͡s]
վանկեր՝ բըռ•նա•խըլ•ված
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) Բռնի կերպով խլված` զավթված։ ◆ Նա` Հրաչյա Սարգսյանը, մշեցի պապից, գաղթ, եղեռն ու ջարդ տեսած նախնիներից... որպես կտակ, պատգամ և ուխտ բռնախլված երկիր Դրախտավայրի կարոտն էր ժառանգելու։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։