Jump to content

բռնահարել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նա•հա•րել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. բռնցքով խփել
  2. բռնի ուժով ձեռք բերել, ճանկը գցել, տիրանալ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս բռնցքահարել
  2. զավթել
  3. բռնանալ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]