բռնահարել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նա•հա•րել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. բռնցքով խփել
  2. բռնի ուժով ձեռք բերել, ճանկը գցել, տիրանալ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս բռնցքահարել
  2. զավթել
  3. բռնանալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]