բռնարարք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [brnɑˈɾɑɾkʰ]
վանկեր՝ բ(ը)ռ•նա•րարք
Գոյական
- (նորբ․) (մամ․) բռնի արարք` գործողություն, բռնություն ◆ Բռնարարք (վերնագիր)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։
վանկեր՝ բ(ը)ռ•նա•րարք