բռնափակում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [brnɑpʰɑˈkum]
վանկեր՝ բ(ը)ռ•նա•փա•կում
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) Բռնի կերպով` ապօրինաբար փակելը (որևէ կազմակերպության, կուսակցության, մամուլի և այլն)։ ◆ « ՀՅԴ արգելում, ընդդիմադիր մամուլի բռնափակում»: Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։