բռնկալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)ռ•ն(ը)•կալ
- երկու արտի կամ այգիների միջև մոտ մեկ մետր բարձրությամբ հողի թեքվածք՝ զառիվայր, որոկ ◆ Եզներն արածում էին բռնկալում: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։