Jump to content

բռնուտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նուտ 

  1. հնձվող ցորենի՝ գարու այն քանակությունը, որ հնձողը կարող է ձեռքի մեջ պահել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։