բռնվածքի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)ռ•ն(ը)•ված•քի 

  1. Արարատյան, Կարին, Մուշ, Վան՝ ձմեռվա համար թթու սրած բանջարեղեն կամ մրգեղեն, թթու դրած բանջարեղեն կամ մրգեղեն, թթու ◆ Ամռնուկ տանձի և խնձորի բռնվածք կդնեն, որ շատ համեղ կլինի։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Ուտիսին մածունն էր անպակաս, պահուց օրերը՝ թթվեղենի բռնվածքը։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. Սեբաստիա՝ աչքի վարակիչ հիվանդություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։