բռնցկելիք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)ռ•ն(ը)կ•ցե•լիք
- Կարին, Մուշ, Սիվրիհիսար՝ մանր չոր փայտ, խռիվ, որով թոնիրը կամ վառարանը վառում են, կպչան ◆ Վարթապետը փատերը շարե կը, պոլըմ բռնցկելիք տակ կը թընե... ու վառե կը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։