բրծեխ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)ր•ծեխ
- Սասուն՝ ծառի տեսակ, որի կեղևը դաբաղելու հատկություն ունի ◆ Տիկերը ներկելու համար գործ էին ածում մորեմուկի ջիլ և բրծեխի փայտի չոր կեղև։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։