գաբին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գա•բին 

  1. Համշեն՝ կապված
  2. տնային շատ գործերով զբաղված լինելու կամ ծծկեր երեխա ունենալու պատճառով տանը փակված՝ բանտարկված ◆ Ան բիջիջ դըղա օննուշըն՝ գաբին ա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։