գալապաճըկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գա•լա•պա•ճըկ 

  1. Նոր Նախիջևան՝ փայտե երկար կոթով երկաթե գործիք, որով կալատեղը մաքրում են բույսերից

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։