գախ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡɑχ]
վանկեր՝ գախ
- Նոր Բայազետ, Շատախ, Մոկս, Վան, Ղարաբաղ՝ ժամանակ, պահ
- ◆ Չուրի էդ գախ լես Հերեվան չի գացե։ (Ձեռագիր)
- ◆ Ամեն բանին գախ մի կա։ Աշոտ Հովհաննիսյան
- ◆ Գրողի եկած գյախ պառկուկ կեղնի, աչք կառնի գրողին, չզարհուրի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Գախ-գախ, Երբեմն, մեկ-մեկ։ ◆ Թագավորի կնիկ գախ-գախ հաց-զատ կը տանե ուր ազջկան ու քաչալ փեսին։ ՀԺՀՔ
- Գախ ընց գախ, Իսկույն, նույն պահին
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։