գահկիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գահ•կիր 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի՝ կամակոր, համառ ◆ Գահկիր ձիու վրա է նստի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Նա մի անպետք, գահկիր զադ ա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։