գաճղակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գաճ•ղակ
- Արարատյան, Մուշ՝ մաղած գաջի գլխանքը, մաղի մեջ մնացած խոշոր կտորները ◆ Էս ծակ ու ծակը գաճղակով կալ։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։