գանձակուտակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡɑnd͡zɑkuˈtɑk]

վանկեր՝ գան•ձա•կու•տակ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) իբրև գանձ կուտակված, թանկարժեք ◆ Մինչդեռ եկամուտներով կապիտալ է գոյանում,դառնում գանձակուտակ շենքեր։ Շրջան (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]