գեհիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡɛˈhik]
վանկեր՝ գե•հիկ
- Բասեն՝ վայրի եզ ◆ Ան կըսե. էդոր հոգին, ֆիլան սարը մե գեհիկմ կա, կար՞աս, օր էրթաս գտնիս։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։