գեղախռիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գե•ղա•խ(ը)•ռիկ 

  1. Մուշ, Նոր Բայազետ, Վան՝ ամբողջ գյուղով, գյուղի բոլոր մարդկանցով ◆ Ելնում են, առնում են քառսուն հատ էրինջ, գեղախռիկ էթում են։ Աշոտ Հովհաննիսյան
  2. գյուղից քշված, հալածված

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։