գեղվրա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գեղ•վ(ը)•րա 

  1. Արարատյան, Կարին՝ ընդհանրապես, հենց այնպես ◆ Գարսևանը հենց ընենց, գեղավրա խոսում ա։
  2. Սեբաստիա՝ արտուղի՝ խոտոր՝ կարճ ճանապարհ ◆ Շիտակե՞ն էկաք, թ՞ե գեղվրա: (Կարապետ Գաբիկյան)
  3. Սեբաստիա՝ անուղղակի կերպով հասկացնելը՝ ասելը ◆ Քովը մարդ կար նե, գեղվրա մը ըսի։ (Կարապետ Գաբիկյան)
  4. Խարբերդ, Վան՝ Մշ. գյուղացու պես՝ նման, գյուղում ընդունված ձևով ◆ Թե որ կարնաս մեկ տիր Ստամբոլ կյալ, աղեկ կելնի, մերկ գեղվրա մարթ տիր տեղտ թե որ կվախենաս։ ԱՏՍ
  5. Կարին՝ ոչ իրազեկ ◆ Գեղվրա խօսի կը։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։