գեյիմ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գե•յիմ 

  1. Արարատյան, Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Հավարիկ՝ զգեստ, հագուստ ◆ Աղքատի գեյմով կես քշերին դուռը ծեծում ա։ (Երվանդ Լալայան) ◆ Օրը մին գեյիմ ըն կենըմ։ (Տմբլաչի Խաչան)
  2. արտաքին տեսք, կերպարանք ◆ Էն ինչ որ Դավիթն ա՝ խաչիգեյմն ա, ինչ որ ջահել տղեն ա, կռապաշտի գեյմն ա։ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։