գեշավուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գե•շա•վուն
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ փոքր-ինչ տգեղ ◆ Տեսածներս մի գեշավուն աղջիկ էր։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։