գետաբերան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɛtɑbɛˈɾɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ գե•տա•բե•րան 

Գոյական

1. այն տեղը, որտեղ գետը խառնվում է ծովին կամ լճին
2. (երկրբ․) գետաբերան, ափամերձ ցածրավայր, որը կազմված է գետային բերվածքներից և մասնատված է գետաբազուկների և վտակների ցանցով
3. (երկրբ․) վայր, որտեղ գետը թափվում է ծովի, լճի (ջրամբարի) կամ այլ ավելի խոշոր գետի մեջ
4. տե՛ս գետակից

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

• անգլերեն։
• թայերեն։ ปากน้ำ (th) ‎(bpàak-náam)
• իսպաներեն։ estuario ար
• իտալերեն։ estuario (it) ար
• լեհերեն։ estuarium (pl) չ
• հունարեն։ εκβολή (el) իգ ‎(ekvolí), κολπίσκος (el) ար ‎(kolpískos)
• ճապոներեն։ 河口 (ja) ‎(かこう, kakō)

• չինարեն։

  հյուսիսային չինարեն։ 河口 (zh) ‎(hékǒu)

• պորտուգալերեն։ estuário (pt) ար
• ռուսերեն։ эстуа́рий (ru) ար ‎(estuárij), у́стье (ru) չ ‎(ústʹje)
• վիետնամերեն։ cửa sông (vi)
• վրացերեն։ ესტუარი ‎(esṭuari)
• ֆրանսերեն։ estuaire (fr) ար

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ estuary, embouchure, firth, delta, entry, slew ռուսերեն՝ устье реки (ru) ‎(ustʹje reki)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։

Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Գետաբերան: