գերազոտարնություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡɛɾɑzɔtɑɾnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հուն․ hyper- + լատ․ haima` «արյուն»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) արյան կազմում մնացորդային (ոչ սպիտակուցային) ազոտի պարունակություն աճ։ Նկատվում է չարորակ գոյացությունների, նեֆռիտի տե՛ս նեֆրիտ , էկլամպսիաայի տե՛ս էկլամպսիա, տենդային հիվանդությունների տե՛ս տենդ պարագայում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։